Ubi vita, ibi poesis
Prawda jest rzeczą straszną. Ma być dla każdego taka,
jaką kto wytrzyma, jaką kto zniesie, jaką kto unieść potrafi. A już
zwłaszcza nikomu swojej prawdy nie ujawniać, nie skłaniać do jej przyjęcia,
do poznania rzeczy przekraczających siły bliźniego.
Zygmunt Mycielski, Niby-dziennik
PRZEMILCZANE STREFY
To nie było tak.
Ale nikt nie ośmiela się mówić, jak było,
i ja, dostatecznie stary, żeby pamiętać,
powtarzam jak inni słowa politycznie poprawne,
bo nic nie upoważnia mnie
do wyjawiania rzeczy zbyt okrutnych dla ludzkiego serca.
PO
Opadły ze mnie poglądy, przekonania, wierzenia,
opinie, pewniki, zasady,
reguły i przyzwyczajenia.
Ocknąłem się nagi na skraju cywilizacji,
która wydała mi się komiczna i niepojęta,
Sklepione sale pojezuickiej akademii,
w której kiedyś pobierałem nauki,
nie byłyby ze mnie zadowolone.
Mimo że jeszcze zachowałem
kilka sentencji po łacinie.
Rzeka płynęła dalej przez dębowe i sosnowe lasy.
Stałem w trawach po pas, wdychając dziki zapach
żółtych kwiatów.
I obłoki. Jak zawsze w tamtych stronach,
dużo obłoków.
Nad Wilią, 1999